Eind mei boekten we al dit weekendje weg (gepland in november, voor mijn verjaardag). Het weekend waarbij we voor volledige rust en ontspanning gaan. Geen elektriciteit, dus enkel tijd voor mekaar. Bij het knetterende haardvuur en wat kaarsen spelen we gezelschapsspelletjes een gans weekend lang! Maar ging het effectief zo?


Voor wie het concept van Nutchel nog niet goed kent, licht ik het hier even toe. De hutjes of ‘cabins’ liggen in domein van ‘Warrendal’, gekend om z’n prestigieuze manège. In het dal kan je een cosy tippi terugvinden aan een strandje met mini kinderboerderij. Een beetje het centrale punt van het domein. De cabins liggen hogerop de heuvel meer in het bos met uitzicht op alleen maar groen. Heerlijk leek me dat! Op het terras staat een koelbox en vlakbij halen we koelelementen op om alles goed fris te houden. Binnen verwarmen we de open ruimte met de houtkachel. Opvallend was dat onze puppy er vaak rustig was doordat het zo warm was binnen vermoed ik. Hier thuis zoekt ze sindsdien ook de warmte van onze kachel op om er voor te gaan liggen. We dachten even dat we dat allemaal niet gingen aankunnen zo basic leven. Volgens Tim ging ik bij thuiskomst onmiddellijk de oplader van mijn mobiel in mijn ader moeten steken om de afkickverschijnselen te compenseren, maar eerlijk gezegd denk ik dat hij het er moeilijker mee had dan ikzelf. Ik geef wel toe dat ik nu en dan toch wat foto’s heb gedeeld. Maar ik was amper online en dus een weekend onbereikbaar. Het was een volledig weekend gewoon wij, en niets anders. Er was een leuk klimparcour waar Gijs en Ivonne bewezen hebben dat ze mama haar stressniveau toch nog even de lucht in wisten heizen. Tim was daar zo gerust in, maar er bleven allerhande rampscenarios door mijn hoofd spoken als ik heb daar zo voor mij uit van boomstam tot boomstam zag springen. Op dat moment komt de controlefreak in mij toch wel een beetje weer naar boven denk ik.

Voor wie ook van plan is om dat te doen, niet twijfelen! En bestel u ook elke dag een ontbijtmandje. Dat vond ik nog het meeste genieten. In onze pyjama’s met warme sokken aan voor de kachel genieten van vers brood, een hardgekookt eitje, wat fruit en lekkere koffie. Ge hoort het al, ik wil wel terug.






Stel dat je toch nog wat leuke wandelingen wil doen in de buurt van Maaseik. Op 17 minuutjes rijden ben je al in Maasmechelen waar je het mooie Connecterra kan gaan ontdekken. Eerlijk waar, een prachtig stuk landschap van het resterende mijnpatrimonium dat als monument bewaard bleef en waarbij je je even in Scandinavië waant.


4 Comments
Wat een mooi hondje heb je! 😀
Merci Séverine, het is een schatje
Leuk. Wij zijn er laatst ook gaan klimmen. Top activiteit! De cabine zal voor een andere keer zijn :).
Ja ik zou al terug willen